عالم کبیر و عالم صغیر

این نوشتار به بررسی و تبیین مفهوم فلسفی - عرفانی "عالم صغیر" یعنی تصور موجود انسانی به منزلهی جهانی کوچک که دربردارندهی تمام عناصر "عالم کبیر" (منظومه ی بزرگ جهان هستی) است، میپردازد. پس از بحث کوتاهی در باره ی تاریخچه ی اندیشه ی "عالم صغیر و کبیر" در فرهنگ اقوام یهود، یونان، هند و ایران در عهد باستان، به تبیین دیدگاه اسلام و حکمای مسلمان در این زمینه نیز پرداخته میشود. بخش پایانی این تحقیق، به بیان نگرش عرفای بزرگ اسلام بویژه محیی الدین بن عربی (۵۶۰-۶۳۸ ه ق) و مولانا جلال الدین رومی (۶۰۴-۶۷۲ه ق) در چگونگی اطلاق این مفاهیم از حیث صورت و معنا اختصاص دارد.

کلیدواژه ها:

عالم صغیر ، عالم کبیر ، محیی الدین بن عربی ، جلال الدین رومی