تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش آموزان دوره ابتدایی مدارس فلاورجان شهر اصفهان

یکی از ابعاد رشد و تحول، که از دوران کودکی تا سال های بزرگسالی، در کنار دیگر ابعاد رشد شکل می گیرد، رشد اخلاقی کودکان است. در این میان تقویت هوش اخلاقی کودکان بهترین فرصت برای قرار دادن فرزندانمان در مسیر درست است تا بتوانند خود کنترلی بیشتری بر رفتارشان داشته باشند. هدف پژوهش حاضر نعیین تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش آموزان دوره ابتدایی بود. از بین جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره ابتدایی مدارس فلاورجان شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸، ۶۰ نفر از آنها (۳۰ نفر پسر و۳۰ نفر دانشآموزان دختر) به روش چند مرحلهای خوشه ای به عنوان افراد نمونه انتخاب و سپس بصورت تصادفی به دو گروه( ۱۵ نفرآزمایشی و۱۵ نفرکنترل) در دختران و نیز دو گروه ( ۱۵ نفرآزمایشی و۱۵ نفرکنترل) در پسران گمارش شدند. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی است و با طرح پژوهشی پیش آزمون و پس آزمون با دوره پیگیری بود. در این طرح گروه آزمایش تحت آموزش هوش اخلاقی به شیوه گروهی طی ۸ جلسه یک ساعته و دو بار در هفته انجام گرفت. ابزار گردآوری پژوهش، شامل پرسشنامه هوش اخلاقی بوربا (۲۰۰۵) و رفتار اجتماعی مطلوب کارلو(۲۰۰۳) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش هوش اخلاقی به شیوه گروهی بر افزایش رفتارهای اجتماعی مطلوب و دو مولفه آن(رفتارهای اجتماعی نوع دوستانه و جمعی، هیجانی) دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است (۰۵/۰>P). همچنین آموزش هوش اخلاقی به شیوه گروهی بر افزایش هوش اخلاقی دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است (۰۵/۰>P). اما آموزش هوش اخلاقی بر مولفه های رفتارهای اجتماعی ناشناس، متابعت آمیز و موقعیت بحرانی و اضطراری درگروه آزمایش موثر نبوده است. (۰۵/۰هوش اخلاقی دانش آموزان دختر منجر به افزایش هوش اخلاقی بر رفتارهای اجتماعی مطلوب دانش آموزان دوره ابتدایی می شود.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، رفتارهای اجتماعی مطلوب ، دانش آموزان دختر و پسر