حذف مترونیدازول و افلوکساسین از محلول های آبی بااستفاده از فرآیند انعقاد الکتریکی

نتایج این تحقیق اثربخشی انعقاد الکتریکی ۱)EC( در حذف مترونیدازول۲ و افلوکساسین۳ از محلولهای آبی را نشان میدهد. تحتشرایط بهینه، روش انعقاد الکتریکی بازده حذف ۹۴/۲۱ برای مترونیدازول و ۸۹/۱۱ برای افلوکساسین به دست آورد. برای درک حذفمترونیدازول و افلوکساسین با استفاده از روش انعقاد الکتریکی، از مدلهای ایزوترم جذب استفاده شد. نتایج نشان داد که جذب مترونیدازول و افلوکساسین بر روی لخته های هیدروکسید آهن با مقادیر ضریب همبستگی ۰/۹۵۱ و ۰/۹۴۶، از ایزوترم Sips پیروی میکند. برای تعیین روشهای حذف مترونیدازول و افلوکساسین با استفاده از روش انعقاد الکتریکی، سه مدل سینتیکی بررسی شد. مدل مرتبه دوم مناسبترین مدل بود، که نشان میدهد مکانیسم جذب شیمیایی حذف مترونیدازول و افلوکساسین را کنترل میکند. مقادیرR۲ برای مترونیدازول و افلوکساسین به ترتیب ۰/۹۵۷ و ۰/۹۵۴ بود که نشان دهنده تناسب خوب با مدل مرتبه دوم است. در سیستم دوتایی، که در آن هر دو آنتی بیوتیک وجود داشتند، راندمان حذف در نسبتهای مختلف تعیین شد. برای نسبت مترونیدازول :افلوکساسین ۱:۱، ۴:۱ راندمان حذف به ترتیب ۹۴/۱۱ و ۹۷ برای مترونیدازول و ۹۲/۲۷ و ۹۳ برای افلوکساسین بود. . این نتایج توانایی روش انعقاد الکتریکی را برای حذف موثر هر دو ترکیب دارویی در یک سیستم دوتایی برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

مترونیدازول ، افلوکساسین ، انعقاد الکتریکی ، سینیتیک ، سیستم دوتایی