تحصیل دلیل توسط قاضی از نگاه حقوق و فقه

هدف از انجام این تحقیق بررسی تحصیل دلیل توسط قاضی از نگاه حقوق و فقه بود. در این پژوهش، با روش کتابخانه ای، مباحث مرتبط از کتب و مقالات مربوطه به شکل توصیفی و تحلیلی استخراج و نتیجه گیری شد. دلیل امر معلومی است که موجب رهنمون حرکت اندیشه ی مرجع رسیدگی به امر مجهول قضایی شود، خواه در این اندیشه وصول به مجهول موردنظر باشد یا صرفا به وصول به هدف حل وفصل قضیه موردتوجه باشد، هرچند در اساس مجهول کشف نشود ولیکن دعوا حل شود. این امر معلوم ممکن است توسط یکی از اصحاب دعوا مورد استناد قرار گیرد یا مرجع رسیدگی کننده به آن استناد شود. درحقوق کیفری ایران در کلیه امور حقوقی، دادگاه، علاوه بر رسیدگی به دلائل مورد استناد طرفین دعوا، هرگونه تحقیق یا اقدامی که برای کشف حقیقت لازم باشد، انجام خواهد داد، اطلاق آیات و روایاتی که در آن ها شارع حکم کردن طبق عدل را واجب دانسته است و آن را مقید به امری ننموده است، اقتضا دارد که تحصیل دلیل بر قاضی واجب باشد؛ زیرا حکم به عدل، نیاز به کشف واقعیت دارد، پس قاضی باید به دنبال کشف واقعیت و تحصیل دلیل علمی رود و اگر موفق به تحصیل آن شد طبق آن حکم نماید. لذا از باب مقدمه واجب، تحصیل دلیل نیز واجب خواهد بود، مگر آنکه به طور مشخص شریعت مقدس در برخی موارد از تحصیل علم نهی کرده باشد

کلیدواژه ها:

تحصیل دلیل ، قاضی ، حقوق و فقه.