نقش میانجی همدلی زناشویی در رابطه دلزدگی زناشویی و ذهن آگاهی با تعارضات زناشویی زوجین دارای گرایش به طلاق شهر یاسوج

هدف پژوهش حاضر نقش میانجی همدلی زناشویی در رابطه دلزدگی زناشویی و ذهن آگاهی با تعارضات زناشویی زوجین دارای گرایش به طلاق شهر یاسوج بود. جامعه آماری در این پژوهش زوجین دارای گرایش به طلاق شهر یاسوج بودند که به شورای حل اختلاف این شهر مراجعه کردند و محقق بعد از هماهنگی با این شورا زوجینی که تمایل به شرکت و تکمیل ابزارهای تحقیق را داشتند را به عنوان نمونه انتخاب و تعداد ۱۰۰ نفر از آنها را به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب نموده است. پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی است. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶)، پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی (۱۳۷۹)، پرسشنامه همدلی زناشویی جولیف و فارینگتون (۲۰۰۶) و پرسشنامه ذهن آگاهی براون و رایان (۲۰۰۳) بودند. در این تحقیق از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که دلزدگی زناشویی با همدلی زناشویی زوجین رابطه دارد، ذهن آگاهی با همدلی زناشویی زوجین رابطه دارد، دلزدگی زناشویی با تعارضات زناشویی زوجین رابطه دارد، ذهن آگاهی با تعارضات زناشویی زوجین رابطه دارد، همدلی زناشویی با تعارضات زناشویی زوجین رابطه دارد، همدلی زناشویی ارتباط بین دلزدگی زناشویی بر تعارضات زناشویی زوجین را میانجی می کند و همدلی زناشویی ارتباط بین ذهن آگاهی بر تعارضات زناشویی زوجین را میانجی می کند. با توجه به مشکلاتی که طلاق برای کانون خانواده و بخصوص فرزندان ایجاد می کند و در خانواده هایی که فرزند طلاق وجود داشته باشد بر جامعه نیز تاثیر منفی بر جای می گذارد لذا کمک به کاهش میزان طلاق ضرورت ویژه دارد و از این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که اگر زوجین بتوانند مشکلات خودشان را با هم حل نمایند میزان طلاق در جامعه کمتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تعارض زناشویی ، همدلی ، دلزدگی زناشویی