استانداردها، زیرساخت توسعه پرونده الکترونیک سلامت ملی: مطالعه تطبیقی

چکیده مقدمه: نتایج مطالعات نشان داده که الگوی جامع و استانداردی برای توسعه پرونده اکترونیک سلامت وجود ندارد. لذا این مطالعه با هدف پیشنهاد مجموعه ای از استانداردهای کاربردی برای توسعه EHR در ایران به مقایسه استانداردها در محورهای ساختار و محتوی ، معماری و عملکرد پرداخته است. روش کار: این مطالعه تطبیقی در سال ۲۰۱۷ به  مقایسه استانداردها  سازمانهایASTM, HL۷ and ISO  براساس محتوای آنها پرداخته و در نهایت مجموعه­ای از  استانداردهای مورد نیاز توسعه پرونده الکترونیک سلامت ملی را پیشنهاد داده است. نتایج:  ASTME۱۳۸۴ ساختار و محتوای EHR را در برداشته  و  معماری کاربرپسند  CCR را تدوین نموده و تبادل داده­ ها در زیر سیستم های سلامت را مورد توجه قرار داده و عملکردهای اجرایی EHR در طرح DSTU دستاورد ویژه HL۷ می­ باشد. استاندارد ISO۱۸۳۰۸  نیز نیازمندیهای معماری ساختار و محتوی EHR و ISO۱۸۳۰۶ بصورت جامع مساله تبادل داده­ ها را مطرح نموده است. بحث و نتیجه­ گیری:  سازمانهای استانداردسازی در زمینه توسعه EHR گامهای متعددی برداشتند اما هر یک از آنها در برخی زمینه­ها جامع­تر فعالیت نموده­اند. نویسندگان این مقاله پیشنهاد می­کنند، برای توسعه موفق EHR از استاندارد E۱۳۸۴برای ساختار و محتوی EHR، از معماری سندبالینی (CDA)به عنوان نمونه معماری موفق و در زمینه ارزیابی EHR نیز  معیارهای تطابق طرح DSTU بهره برداری شود.

کلیدواژه ها:

Comparative study ، Electronic Health Record ، Standards ، Content and structure ، Architecture ، مطالعه تطبیقی ، پرونده الکترونیک سلامت ، استانداردها ، ساختار و محتوی ، معماری ، قابلیت تبادل معنایی