تعیین رابطه بین سازگاری عاطفی دانش آموزان دختر دبیرستانی با سبک های فرزندپروری

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین سازگاری عاطفی دانش آموزان دختر دبیرستانی با سبک های فرزندپروری است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره ی دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ و مادران آنها می باشد که ۲۰۰ نفر از آنها به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه ی سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۲) و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینک (۱۹۹۳) که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۳ بهره برده شد. نتایج نشان داد که بین سازگاری عاطفی دانش آموزان با سبک های فرزندپروری مادران رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاکی از آن بود که سبک های فرزندپروری مادران توان پیش بینی سازگاری عاطفی دانش آموزان دختر دبیرستانی را دارد. بدین صورت که سبک فرزندپروری قاطع و اطمینان بخش به صورت مثبت و سبک های فرزندپروری سهلگیر و مستبدانه به صورت منفی سازگاری عاطفی را پیش بینی می کند

کلیدواژه ها:

سازگاری عاطفی ، سبک های فرزندپروری ، سبک سهل گیر ، سبک مستبدانه ، سبک مقتدرانه