اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر مولفه های خلاقیت کودکان پیش دبستانی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمانی-شناختی رفتاری بر خلاقیت و روش آن از نظر روش تحقیق یک مطالعه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان پیش دبستانی شهر قزوین در سال ۱۴۰۱ است که واجد شرایط برای شرکت در این پژوهش بوده و ملاک های ورود به شرکت در این پژوهش را دارند. ازمیان متقاضیان شرکت در این تحقیق به روش نمونه گیری دردسترس ۳۰ کودک پیش دبستانی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵کودک) و گروه کنترل (۱۵کودک) قرار گرفتند. برای گردآوری داده های پژوهش تمامی مربیان این کودکان به پرسشنامه خلاقیت پاسخ دادند. سپس با استفاده از روش های آمار اسنتباطی داده های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بازی درمانی شناختی رفتاری برخلاقیت کودکان پیش دبستانی موثر است. نتایج پژوهش نشان داد که بازی درمانی شناختی-رفتاری در بهبود سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری در سطح (۰۱/۰ P<) تاثیر معنا دار دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی-رفتاری ، خلاقیت ، کودکان