مداخلات برای کاهش دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان: مروری سیستماتیک

دلزدگی تحصیلی در بین دانش آموزان رایج است و می تواند بر انگیزه، عملکرد و رفاه آنها تاثیر منفی بگذارد. با این حال، در حال حاضر اجماع کمی در مورد چگونگی مداخله موثر وجود دارد. در نتیجه، ما اولین مرور سیستماتیک را ارائه می کنیم که اثربخشی مداخلاتی را با هدف کاهش دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان بررسی می کند. یک جستجوی نظام مند ادبیات ۱۰ مطالعه را نشان داد که شامل ۲۴۶۲ دانش آموز بود. این مطالعات از طیف وسیعی از مداخلات (به عنوان مثال، ذهن آگاهی، رفتار درمانی هیجانی منطقی، درمان شناختی رفتاری) استفاده کردند. هنگامی که اثرات در سراسر مداخلات تجمیع شد، شواهدی مبنی بر اثربخشی آنها در کاهش دلزدگی تحصیلی کل وجود داشت با این حال، هنگامی که علائم خاص، طرح ها و انواع مداخله مورد بررسی قرار گرفت، شواهدی برای اثرات اعتدال و غیر قابل توجه یافتیم. قوی ترین شواهد برای اثربخشی برای کارآزمایی های تصادفی سازی و کنترل شده، رفتار درمانی هیجانی منطقی و مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی بود. این بررسی شواهد اولیه ای را برای اثربخشی مداخلات در کاهش دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان ارائه می دهد، اما ما خاطرنشان می کنیم که بررسی سیستماتیک تر انواع مداخلات خاص، به ویژه آنهایی که برای هدف قرار دادن سطح سازمانی طراحی شده اند، مفید خواهد بود و بیشترین تاثیر را در سیاست های اطلاع رسانی، همچنین مطالعاتی که اثربخشی هزینه چنین مداخلاتی را مورد بررسی قرار می دهند.

کلیدواژه ها:

مداخلات ، دلزدگی تحصیلی ، دانش آموزان ، مروری سیستماتیک