بررسی دوام بتن بازیافت شده حاوی نانو ذرات ۱-KCC ، ۳O۲Al و ۳O۲۱/Al-KCC

بتن به عنوان پرمصرف ترین ماده ساختمانی شناخته شده. هم اکنون در دنیا به ازای هر یک نفر بیش از دو تن بتن در هر سال تولید میشود و تخمین زده می شود که تولید و مصرف بتن حدود ۱ تا ۳ درصد در هر سال طی ۳ تا ۵ سال آینده افزایش مییابد. سیمان مهمترین جز این ماده ساختمانی از لحاظ مصرف انرژی محسوب میشود. تمایل زیاد صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات زیادی در زمینه اصلاح معایب آن شده است. . با در نظر گرفتن این نکته که در حدود ۸۰ درصد وزن بتن را سنگدانه ها تشکیل میدهند، میتوان نتیجه گرفت که منابع طبیعی در معرض فرسایش تدریجی قرار گرفتهاند. یکی از راههای پیشگیری از این فرسایش استفاده از مصالح دیگر به جای سنگدانه در بتن می باشد. استفاده مجدد از این ضایعات بتنی به عنوان سنگدانه در تولید بتن جدید سیمای محیط زیست را حفظ می کند. حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از سرعت روند کاهش نابودی منابع طبیعی یکی از اقدامات اساسی در جهت توسعه پایدار می باشد. . در این تحقیق به بررسی تاثیر نانوذرات بر دوام بتن حاوی سنگدانه های بازیافتی پرداخته میشود. هدف از این تحقیق

کلیدواژه ها:

بتن ، سیمان ، نانو ذرات ، ۱-KCC ، ۳O۲Al ، ۳O۲۱/Al-KCC