سنجش عوامل موثر بر پذیرش موزه ها ی مجازی در بین گردشگران بر مبنای مدل پذیرشفناوری

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی میزان پذیرش موزه های مجازی در بین کاربران موزه ها با استفاده از مدل پذیرش فناوری است. نوع پژوهش کاربردی و روش پژوهش پیمایشی توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۶۵ نفر از گردشگران و بازدیدکنندگان موزه ها در شهر یزد هستند که به روش تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ ۸۲ درصد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش تحلیل مسیر و نرم افزار اس پی اس اس ۲۶ استفاده شده است. یافته ها نشان داد که متغیرهای برداشت ذهنی از سهولت استفاده از موزه های مجازی و برداشت ذهنی از سودمند بودن موزه های مجازی، نگرش و تصمیم به استفاده از موزه های مجازی دارای اثرات مثبت بر پذیرش و استفاده از موزه های مجازی در بین گردشگران هستند. دیگر یافته ها حاکی از آن است که در بین متغیرهای مدل پذیرش فناوری متغیر سهولت استفاده درک شده (۳۲۸/۰) بیشترین تاثیر را بر پذیرش موزه های مجازی در بین گردشگران و بازدیدکنندگان موزه ها در شهر یزد دارد و سپس با اختلاف بسیار اندکی متغیر نگرش نسبت به موزه های مجازی (۳۰۸/۰) در رتبه دوم قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

پذیرش فناوری اطلاعات ، موزه های مجازی ، تحلیل مسیر ، مدل پذیرش فناوری