واکاوی در عملکرد و نقش امین اموال ها در حفظ موزه ها ی ایران از ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۰ (با تکیه مطالعاتی براساس تاریخ شفاهی)

اساس کار موزه ها مستند کردن اشیا داخل موزه است که وظایف امین اموال است. پس از ورود و ثبت اشیا آثار موزه ای تحویل امین اموال می شود. حتی اگر آن شیء تاریخی به صورت موقت به موضوع وارد شود نیز تحویل امین اموال موقت و یا عبوری می شود و صفر تا ۱۰۰ حفاظت از اموال در اختیار امین اموال موزه می شود. براین اساس موزه ها ی ایران در سال هایی که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است بخشی از کارکرد و فعالیت های خود را مدیون مدیران امین اموال بوده است، سال هایی که در آن انقلاب، جنگ و بقیه اتفاقات اجتماعی رخ داده است و موزه ها هم مستثنی از این تغییرات اجتماعی نبودند اما این امین اموال ها بودند که در حفظ آثار موزه ها کوشش کردند. در این پژوهش با کمک تاریخ شفاهی اساس یک پژوهش تاریخی و در قالب سوالات هدفمند و طراحی شده و گاه چالشی شکل می دهد، کمک می کند تابسیاری از ابعاد نهفته این شغل مهم (امین اموال موزه) مشخص شود. این توجه به عاملیت انسانی در وقایع و رخدادهای تاریخی، بسیار در کار تاریخ شفاهی اهمیت دارد و لازم است مصاحبه گر در جستجوی اهداف، انگیزه ها و دلایل شخصی در ورای وقایع باشد نه اینکه مصاحبه گر را در روند واقعه منفعل تصور کند.مزیت تاریخ شفاهی آن است که گاه سعی در بازسازی احساسات، هیجانات و جنجال های حول و حوش واقعه و جریان های اجتماعی دارد. تاریخ شفاهی پیش از آنکه درباره واقعه خبر دهد، درباره مفاهیم آن سخن می گوید و اغلب جنبه های ناشناخته وقایع را آشکار می سازد. این مقاله با تکیه براسناد و مصاحبه ها تدوین شده است.

کلیدواژه ها:

امین اموال ، موزه ، تاریخ شفاهی.