نقش خانواده ها در رشد سلامت اجتماعی دانش آموزان در مدارس و جامعه

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که تامین کننده نیازهای روانی و جسمانی افراد است. کودک از همان ابتدایی شیرخوارگی از محیط خانواده متاثر می شود و در بزرگسالی نیز این تاثیر پیچیدگی خاص خود را پیدا می کند. خانواده در رشد شخصیت فرزندان، تحکیم ارتباط میان اعضای خود و اعتلای فرهنگ جامعه و … نقش و اهمیت بسزایی دارد . فرزند در خانه و در دامان والدین رشد می کند و آماده ی ورود به مرحله دیگری ( دبستان ) می شود. خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه ای محسوب می شود.وضعیت موجود هر جامعه ای نتیجه یادگیری دیروز افراد در خانه و مدرسه است و وضعیت فردای هر جامعه در نتیجه سرمایه گذاری هایی است که امروز روی دانایی افراد در خانه ، مدرسه و جامعه انجام می گیرد.یک اصل مهم دانایی می گوید : آینده یافتنی نیست ، بلکه ساختنی است اگر به دنبال ساختن آینده جامعه هستی بین خانه و مدرسه پل ارتباطی و دانش افزایی بزن و اجازه بده این پل از جامعه بگذرد .در تعریفی از راجرز خانواده چنین تعریف شده است : خانواده ، نظامی نیمه بسته است که نقش ارتباطات داخلی را ایفا می کند و دارای اعضایی است که وضعیت ها و مقام های مختلفی را در خانواده و اجتماع احراز کرده و با توجه به محتوای وضعیت ها ، افکار و ارتباطات خویشاوندی که مورد تایید جامعه ای است که خانواده جزء لاینفک آن است ، ایفای نقش می کند .

کلیدواژه ها:

خانواده ، سلامت اجتماعی ، مدارس ، آموزش و پرورش ، نهاد اجتماعی ، دانش آموزان