بررسی الگوها و سبک های یاددهی- یادگیری در فرآیند تعلیم و تربیت

یکی از مقوله های مهم در آموزش و پرورش فرایند یاددهی و یادگیری است.به عبارت دیگر تمامی فعالیتهای آموزش و پرورش در جهت بسترسازی مناسب برای تحقق این فرایند می باشد. در راس این فرایند، دانش آموزان قرار دارند و همه فعالیت ها، مانند تامین معلم، مواد آموزشی، فضای آموزشی و... در خدمت او قرار می گیرد. مفهوم فرایند یاددهی – یادگیری در این فرایند واژه های تدریس، یادگیری، ارزشیابی، مواد آموزشی، تعامل معلم و دانش آموزان و... مطرح می باشد. همچنین آموزش های فعلی مهارت لازم را به بچه ها نمی دهند و آنها بدون کسب مهارت فارغ التحصیل می شوند. در عین حال آموزش فعلی با اشتغال و زندگی همگونی کمی دارد و خرد جمعی و کارهای مشارکتی کم رنگ است. بنابراین خلاء موجود بین وضع موجود و وضع مطلوب تماما نشانه های آسیب در فرایند یاددهی و یادگیری است. نکته مهمتر این است که در فرایند آموزش، روش یادگیری مهم است، تا دانش آموزان با دانستن روشها بتوانند با مسائل برخورد کنند و مشکلات خود را حل کنند. (هسته اصلی فرایند تدریس، ترتیب دادن محیطی است که درآن دانش آموزان بتوانند تعامل کنند و نحوه یادگیری را بررسی نمایند). روش یادگیری همان روش فکر کردن است که هدف اصلی در فرایند یاددهی و یادگیری است. در این تحقیق سعی شده است با روش توصیفی- تحلیلی و با جستجو در منابع کتابخانه ای و نیز بانک های اطلاعاتی، اطلاعات لازم در ارتباط با الگوها و سبک های یاددهی - یادگیری در فرآیند تعلیم و تربیت، جمع آوری و مورد بحث و تفسیر قرار دهیم. در این پژوهش چرخه یادگیری، سبک های یادگیری، رویکردهای یاددهی - یادگیری، ویژگیهای رویکرد نوین در فرایند یاددهی – یادگیری، ویژگیهای رویکرد سنتی در فرایند یاددهی – یادگیری بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

الگوها و سبک های یاددهی- یادگیری ، فرآیند تعلیم و تربیت ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش.