چگونه توانستم علی دانش آموزی با نیازهای ویژه را به درس هنر علاقه مند کنم ؟

اقدام پژوهی حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ در پایه اول مدرسه ی استثنایی فردوس واقع در ناحیه ۳ تبریز با یک دانش آموز انجام شده است . مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی ، بی توجهی و غیرفعال بودن دانش آموزم علی درانجام فعالیت های دروس مختلف به خصوص درس هنر و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی او بوده است . هدف از انجام این تحقیق ، افزایش میزان علاقه -مندی دانش آموز یاد شده به درس هنر و انجام فعالیت های درس مورد نظر بوده است . بر این اساس، من با استفاده از روشهای علمی - عملی به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه بازنشسته آموزش و پرورش ، دانش آموز و والدین او ، کتابها، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمونهای برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راهحل های پیشنهادی پرداختم .لازم به ذکر است ، با استفاده از روش تلفیقی توانستم در کارم موفق شوم. او که در اوایل سال تحصیلی از مدرسه بیزار بود با اشتیاق در سر کلاس درس حاضر می شد و توانست کتابهای آموزشی جلد ۲ را با موفقیت به اتمام برساند.در پایان این نتیجه به دست آمد که ، استفاده از روشهای متنوع تدریس متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت ها ، با توجه به تفاوتهای فردی ، نیازها و علایق آنان و تقویت حافظه دیداری و شنیداری ، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس هنر موثر بوده است .

کلیدواژه ها:

نیازهای ویژه ، درس هنر ، پایه اول