سنجش نقش مهارتهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی بر ارتقاء مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی

این پژوهش در پی سنجش نقش مهارتهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی بر ارتقاء مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی بود. این تحقیق از نظر هدف،کاربردی و از حیث روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر سقز (۷۵۰۰ نفر) بود. تعداد ۳۶۵ نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردیدند. شیوهی توزیع دادهها به صورت تصادفی ساده بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون (۱۹۸۴) با پایایی ۷۱۵/۰ ، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک (۲۰۰۴) پایایی ۷۲۵/۰ و پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی کارول (۱۹۹۱) با پایایی ۷۳۳/۰ می باشد. آزمونهای مورد استفاده در این تحقیق شامل آمارهای توصیفی (میانگین ، میانه ، انحراف معیار) و آمارهای استنباطی (همبستگی و رگرسیون) بود. نتایج پژوهش بیانگر این بود که بین مهارتهای اجتماعی با مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهر سقز رابطه ی معنی داری وجود دارد. بین مهارتهای ارتباطی با مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهر سقز رابطه ی معنی داری وجود دارد. ۶/۲۳ درصد نمرات مطلوبیت مسئولیت پذیری اجتماعی ناشی از نمرات مهارتهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهر سقز می باشد. با افزایش میزان مهارتهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی ، میزان مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دوره ی دوم مدارس ابتدایی شهر سقز افزایش پیدا می کند. در واقع ، مهارتهای اجتماعی و مهارتهای ارتباطی می تواند مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان مدارس دوره ی دوم مدارس ابتدایی شهر سقز را به صورت مثبت و مستقیم پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، مهارتهای ارتباطی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، دانش آموزان دوره ی دوم مدارس ابتدایی شهر سقز