بررسی تعلیم و تربیت از منظر قرآن کریم، روایات و نهج البلاغه

تعلیم و تربیت یکی از ضروریترین نیازهای بشر در طول تاریخ است که بشر پیوسته به آن نیازمند است و همواره مورد توجه بزرگان جامعه بوده است. هدف از پژوهش حاضر آشنایی با تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن و ائمه ی اطهار و نهج البلاغه میباشد، که یکی از مهمترین هدفهای ما بررسی تعلیم و تربیت در جامعه ی اسلامی است. در این تحقیق با توجه به ارتباط نزدیک و تنگاتنگ روش، هدفها و ماهیت موضوع تحقیق، روش کیفی، روش گردآوری مطالب، کتابخانه ای و بررسی اسناد بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش تحلیل مفهومی استفاده شد. تعلیم و تربیت دو مفهوم اساسی در حیات معنوی و علمی بشر است که همواره در کنار هم به کار رفته و همراه هم بودند. تحقق گوهر آدمی منوط بر آن بوده و فعالیتهایی که تحت عنوان آموزش و پرورش در مورد انسان اعمال میشود، شرط لازم رشد و تکامل است. در این پژوهش علاوه بر تعریف تعلیم و تربیت، ویژگیهای تربیتی نظام اسلامی بررسی شده است و سپس با استفاده از کلام امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه، اهداف تربیت، تربیت اخلاقی و شیوههای تربیتی از نظر آن حضرت، آداب تعلیم و تربیت و نقش عوامل مختلف در تربیت بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، قرآن ، نهج البلاغه ، روایات