بررسی عددی تأثیر تغییر ضخامت و شکل سطح مقطع بر قابلیت جذب انرژی در سازههای جدار نازک

در این تحقیق، قابلیت جذب انرژی سازه های جدار نازک، در سه هندسه ی سطح مقطع دایره، مربع و مثلث و از جنس آلومینیوم در سه ضخامت 1، 2 و 3 میلی متر به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل با نتایج آزمایش های تجربی مقایسه گردیده است. همچنین، اثر تغییر ضخامت و هندسه ی سطح مقطع سازه های جدار نازک بر اندازه نیروی میانگین و نیروی بیشینه ی برخورد بررسی شده است. برای شبیه سازی عددی از کد غیر خطی و صریح LS-DYNA استفاده گردیده است. برخورد توسط وزنه صلب صورت می گیرد. نتایج حاصل نشان می دهند که با افزایش ضخامت و افزایش تعداد اصلاع سطح مقطع سازه های جدار نازک، میزان جذب انرژی برواحد جرم و اندازه ی نیروی میانگین سازه ها افزایش می یابد. با افزایش ضخامت سازه های جدار نازک، اندازه ی نیروی بیشینه ی برخورد افزایش و با افزایش تعداد اضلاع هندسه ی سطح مقطع سازه های جدار نازک، ا ندازه ی نیروی بیشینه کاهش می یابد. به ترتیب، کمترین و بیشترین میزان تغییر شکل ایجاد شده در سازه های جدار نازک پس از برخورد، مربوط به نمونه با سطح مقطع دایره و ضخامت 3 میلی متر و نمونه با سطح مقطع مثلث و ضخامت 1 میلی متر است. نتایج حاصل از شبیه سازی این تحقیق، هم خوانی مناسبی با داده های تجربی موجود دارد.

کلیدواژه ها:

جذب انرژی ، سازه ی جدار ناز ، برخورد ، وزن سقوطی