رویکردها و استراتژی های اساسی برای پیاده سازی فرآیند یادگیری خودران در مقطع ابتدایی

در سالهای اخیر، اهمیت یادگیری خودران به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در نظام آموزشی ، به ویژه در دوره دبستان، مورد تاکید قرار گرفته است . یادگیری خودران به تقویت قابلیت های فردی در جمع آوری و تحلیل اطلاعات کمک کرده و به دانش آموزان این امکان را می دهد که بدون نیاز به راهنمایی معلم یا منابع بیرونی ، دانش و مهارتهای خود را ارتقاء دهند. در این میان، اهمیت استراتژی ها و روشهای اجرایی یادگیری خودران در مقطع دبستان بیش از پیش افزایش یافته است . با این حال، برخی دانش آموزان در به کارگیری این روشها با موانعی روبرو هستند که ممکن است ناشی از ساختار آموزشی ، امکانات مدرسه یا روابط با معلمان باشد. لذا هدف این مقاله مطالعه و ارزیابی استراتژی هاوروشهایی است که می توانند در اجرای یادگیری خودران در دبستان موثر باشند و ضروری به نظر می رسند. این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است زیرا یادگیری خودران نقش اساسی در توسعه تفکر نقادانه ، خلاقیت و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان دارد، که این مهارتها در زندگی تحصیلی و روزمره آنها کاربردی هستند. بنابراین ، استفاده از روشها و تکنیک های موثر در اجرای یادگیری خودران می تواند به پیشرفت تحصیلی و رشد فردی دانش آموزان کمک شایانی کند. در این مقاله ، با بررسی تحقیقات پیشین انجام شده داخلی و خارجی به بررسی و تحلیل استراتژی ها و روشهای اصلی در اجرای یادگیری خودران در دبستان پرداخته شده و تاثیر آنها بر پیشرفت تحصیلی و توسعه مهارتهای فردی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است . همچنین ، راهکارهایی برای بهبود فرآیند یادگیری خودران در دبستان ارائه شده و مزایا و معایب هر یک از این استراتژی ها مورد ارزیابی قرار گرفته اندوبا یافتن ارتباطات بین راهکارها و استدلال های بیان شده از طریق تجربه و استفاده نتایج پژوهش های مرتبط قبلی انجام شده به جمع بندی مناسبی جهت استفاده عملی برای تحقق اهداف دست یافتیم که نتیجه مطالعات نشان داده اند که یادگیری خودران در مقطع ابتدایی ، فرصت هایی برای یادگیری بیشتر، محرک و مستقل را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودران ، تکنولوژی ، روشهای تعلیمی ، آموزش دوره ابتدایی