رهیافتی نو به یادگیری تجربی در توسعه حرفه ای فردی دانشجو معلمان با رویکرد روایت پژوهی

این پژوهش باهدف بررسی چگونگی دست یابی به برنامه های توسعه حرفه ای فردی با تمرکز بر یادگیری تجربی است . برای نیل به این هدف از طریق روش کیفی مبتنی بر پژوهش خود روایتی دانشجو معلم ترم ۷ رشته علوم تجربی گردآوری نموده است . الگوی برنامه توسعه حرفه ای فردی به عنوان معیار در نظر گرفته و منبع دادهها از کلیه روایت های کارورزی یک (۹ گزارش)، دو (۶ گزارش) ، سه ( ۵ گزارش) و تجربه کلاس مستقل (۴ روایت ) و درمجموع ۲۴ روایت مورد تحلیل قرار گرفت . موقعیت گردآوری دادهها کلاس درس و مکانهای حرفه ای به عنوان زمینه های استخراج بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری ملاکی (معیاری ) استفاده شد. سپس از روش تحلیل مضمون به شیوه کدگذاری ، مقوله ها و مضامین استخراج و اعتبار یابی دادهها از فن سه سویه سازی استفاده شد. در مرحله انتظارات و نیازهای آموزشی سه مقوله اصلی شناسایی و در مرحله مشاهدات مبتنی بر گزارشها کارورزی ۵۹۱ کدگذاری منتخب و در ۵ مضمون اصلی شامل مهارتهای معلمی در تدریس و مهارت معلمی در مدیریت کلاس درس، کنش های دانش آموزان، کنش های کارورز و برنامه ای جانبی مدرسه استخراج گردید. در مرحله سوم و اجرای برنامه توسعه حرفه ای روایت های کارورز در تجربه ۴۵ روز معلم مستقل متوسطه اول مورد واکاوی قرار گرفت . در مرحله پایانی و ارزیابی نتایج فعالیت های توسعه حرفه ای از طریق نظرسنجی و بیان دیدگاههای ذی نفعان از مجموع ۲۸۲ نظر، مهارت در تدریس مناسب ، اخلاق خوب معلمی پرتکرارترین مهارت دانشجو معلم و در بخش مهارت مدیریت کلاس درس پیشنهادهایی جهت ارتقاء مهارتها توصیه شد.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای فردی ، یادگیری تجربی ، پژوهش روایی .