مولفه های آموزش تلفیقی (علوم پایه و هنر) و تدریس استاندارد آن (با بهره مندی از الگوهای موفق ملی و بین المللی )

این مقاله با بررسی مولفه های آموزشی تلفیق علوم پایه و هنر در تدریس و بازخورد حاصل ، در میزان علاقه دانش آموزان به یادگیری دروس به پژوهش می پردازد. حوزه ی مطالعه پژوهش ، بر ترسیم نوعی روش تدریس تلفیقی و مقایسه میزان پذیرش و درک آن نسبت به ارتقاء این رویکرد، همچنین مقایسه با الگوهای موفق ملی و بین المللی تمرکز دارد تا تعریف روشنی از این مفهوم را ارائه دهد و به تثبیت این نوع روش تدریس در نظام آموزشی کمک کند . برآوردها نشان می دهد یادگیری علوم پایه از طریق هنر ، دانش آموزان را برای پذیرش میزان یادگیری در آموزش های خود غنی تر می کند. روش پژوهش در این مقاله از نوع پیمایشی ، و جامعه ی آماری آن، ۹ کلاس درس از ۳ مقطع هفتم ، هشتم و نهم متوسطه اول در ۲ حوزه ی شهری و روستایی شهرستان بابلسر به تعداد ۲۷۰ دانش آموز است ، که از طریق پرسشنامه ، مصاحبه و ثبت تجربه ی عینی از روش تدریس مورد مطالعه و آزمون و خطای هر کدام از ایده های آموزش تلفیقی و شرکت دانش آموزان در نظرسنجی مطالعاتی ، مورد ارزیابی قرار گرفته است . یافته ها نشان می دهد بیش از ۸۸% دانش آموزان علاقه ای به یادگیری دروس صرفا تئوری ندارند و حدود ۵۰% آن ها به تغییر روش تدریس رای مثبت داده اند. در نظرسنجی دوم از سایر روش ها : تلفیق علم و هنر ۵۳% ، تدریس توام با بازی ۲۲% ، آموزش و یادگیری (خود محور ) ۱۴% ، تدریس و آموزش عملی و تجربی ۷% و سایر روش ها ۴% را به خود اختصاص دادند. در بیان نتایج می توان اظهار داشت که درس های هنر و تلفیق آن نوع تدریس سایر دروس به عنوان یک خروجی برای رهایی از فشارهای میزان یادگیری و درک مفاهیم و مبانی درسی و همچنین فشارهای بی میل و بی انگیزگی به درس عمل می کند ، لذا به رشد توانایی و شکوفایی استعدادهای ذاتی دانش آموزان نیز کمک و پیوند محکمی بین درس ، دانش آموز و همچنین معلم ایجاد خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

مولفه های آموزش ، علوم پایه ، هنر ، تدریس استاندارد ، الگوی موفق