بررس مجتمع مسکونی میان مرتبه با تاکید اصول طراحی بهینه بالکن در جهت کاهش مصرف انرژی در اقلیم گرم و خشک

امروزه روند رو به رشد شهرها و افزایش جمعیت باعث برهم زدن نظم طبیعت و تغییر ساختار شهر شده است.در سالهای اخیر در جهت جلوگیری از رشد افقی شهرها ایده ساخت بناهای میان مرتبه در شهرهای جهان مطرح شده است. مهاجرت زیاد روستاییان، شهرها را با مشکل کمبود زمین مواجه کرد که ساخت مجتمع های مسکونی راهکاری در جهت جبران ناشی از کمبود زمین درون شهرها می باشد. در دهه هفتاد با شروع بحران انرژی در جهان عصر پایداری آغاز شد و در پی آن سه حوزه موثر ارزشهای اجتماعی ، منابع محیطی و مهارت های طراحی ،در بحث توسعه وارد شدند. مقوله مهارت های طراحی و دانش فنی با توجه به سه موضوع عمده انرژی ، محیط و اکولوژی مجددا معرفی گشته و در رویکرد توسعه پایدار در مقیاس شهر تا ساختمان مورد بررسی قرار گرفت. متاسفانه مصرف انرژی در بخش خانگی، با رشد بالای جمعیت در سال های اخیر،بیشترین مصرف را در کشور به خود اختصاص داده است. در راستای ارتقاء کیفیت زندگی در توسعه پایدار ، معماری باید ضمن کاهش مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست ، عناصر خود را به مثابه سامانه های کوچکتر در جهت اهداف توسعه پایدار هماهنگ سازد. در این پژوهش سعی شده است که با معرفی ایده های طراحی معماری و با بکارگیری بهینه بالکن مصرف انرژی را در مجتمع های مسکونی کاهش دهد. همچنین به بررسی شیوه طراحی بالکن در مجتمع های مسکونی پرداخته است.ماهیت پژوهش از نوع کیفی و از روش تحلیلی -توصیفی استفاده شده است.ابزار مورد استفاده در این بررسی نیز به صورت کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب است . و در نتیجه با قرار دادن بالکن در بدنه ساختمان میان مرتبه در اقلیم گرم و خشک کاهش مصرف انرژی در طراحی بدست می آید.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، کاهش مصرف انرژی ، بالکن ، اقلیم گرم وخشک