تبیین اصول ارگونومی در طراحی مسکن حداقلی در اقلیم خشک و بیابانی باهدف ارتقای آسایش روانی

در طراحی مسکن حداقلی در اقلیم خشک و بیابانی، اصول ارگونومی باهدف ارتقای آسایش روانی افراد بسیار اهمیت دارند. ارگونومی ای که به مطالعه انطباق بین انسان و محیط اطراف اشاره دارد، هدف این پژوهش تبیین اصول ارگونومی در طراحی مسکن حداقلی در اقلیم خشک و بیابانی با تاکید بر افزایش آسایش روانی است. در این پژوهش از روش توصیفی – تحلیل استفاده شده و روش گردآوری داده به روش کتابخانه ای بوده و با مطالعه مقالات و پیشینه پژوهش های دیگر، مولفه ها استخراج شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اصول ارگونومی در طراحی مسکن حداقلی در اقلیم خشک و بیابانی باهدف ارتقای آسایش روانی از جمله این موارد است: استفاده از رنگ های روشن در دیزاین داخلی، پارتیشن های باز و نیمه باز، کاهش دیوارها و ادغام فضاها و استفاده از مبلمان تاشو در طراحی داخلی ساختمان، جهت بنا، سقف های بلند، دیوارهای قطور، پنجره های کوچک، عایق حرارتی در لایه بیرونی بام، عایق حرارتی در لایه داخلی دیوارها، استفاده از آجر در نما، سایه بان، مصالح بوم آورد، سقف های دوپوسته.

کلیدواژه ها:

مسکن حداقلی ، اقلیم خشک و بیابانی ، آسایش روانی ، اصول ارگونومی