تبیین مولفه های طراحی آکادمی موسیقی کودکان نابینا در اصفهان از منظر اقلیم گرم و خشک

کودکان و به ویژه کودکان نابینا یکی از حساس ترین گروه های سنی جامعه را تشکیل می دهند. به دلیل حساسیت و سهولت تاثیر پذیری آنان از محیط و همچنین دوام و عمق یادگیریشان در سنین اولیه کودکی، آموزش و پرورش آن ها در این دوران از اهمیت بسیاری برخوردار است. نیازهایی اعم از سلامت و امنیت جسمی، درک محیط و گسترش شناخت و یادگیری، گسترش و یادگیری مهارت های بدنی، ارضای عواطف و پیوند با محیط و گسترش انگیزه ها و علایق در کودکی شکل می گیرند؛ که پاسخ مناسب به این نیازها منجر به شکوفایی و بهزیستی روانشناختی می شود و عدم پاسخ به آن ها منجر به سرکوب شدن بهزیستی روانشناختی در کودکان می شود. از آن روی که اقلیم هر منطقه نقش بسزایی در شکل گیری الگوی معماری و طراحی در آن منطقه دارد؛ فقدان فضای مناسب آموزش این کودکان با توجه به ویژگی های اقلیمی در طراحی، یکی از چالش های این پژوهش است که در راستای حل این چالش توجه به عوامل اقلیمی در برنامه ریزی و طراحی آکادمی موسیقی کودکان نابینا الزامی می باشد. این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی انجام شده و ماهیتی کیفی دارد و در بستری از مطالعات کتابخانه ای، به بررسی و تحلیل مولفه های طراحی فضای آموزشی کودکان نابینا می پردازد و در نهایت راهکار هایی کالبدی و زیست محیطی را برای استفاده از این مولفه ها ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آکادمی موسیقی ، کودکان نابینا ، اصفهان ، اقلیم گرم و خشک