شناسایی اصول و تعاملات سیستم های اجتماعی-زیست محیطی-فناوری شهری در بررسی چشم انداز شهرها

شهرهای بیابانی دارای سیستم های پیچیده و آسیب پذیری هستند و با بحران های زیادی از جمله تغییرات اقلیمی مواجه اند. فرآیند بررسی چشم انداز شهرهای بیابانی، نیاز به رویکردی نوآورانه و جامع دارد. از این رو، استفاده از رویکرد سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری به عنوان رویکردی جدید در بحث تاب آوری شهری و بررسی چشم انداز شهرها اهمیت بسزایی دارد. این پژوهش با هدف تمرکز بر رویکرد سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری، انجام شده و به بررسی مفهوم و اصول این رویکرد می پردازد. روش پژوهش مرور سیستماتیک و متاآنالیز می باشد و جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه اسکوپوس انجام شده است که نتایج این جستجو ۲۵۰ سند می باشد. در بخش کتاب شناسی، از آنالیز اسکوپوس و همچنین تحلیل کلمات کلیدی توسط نرم افزار ووس ویوور استفاده شده است. سپس برای بررسی اصول و تعاملات سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری غربالگری انجام شد که ۳۳ سند به وضوح اصول و تعاملات سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری را در موضوعات مختلف بررسی کرده بودند. با استفاده از تحلیل محتوای کیفی و کد گذاری، ۳۳ سند به طور کامل مطالعه شد و اصول و تعاملات سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری استخراج شدند. نتایج حاصل از کتاب شناسی و تحلیل کلمات کلیدی نشان داد که سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری، رویکردی جدید در بحث تاب آوری شهری در برابر تغییرات اقلیمی و به ویژه در مدیریت سازگاری می باشد. نتایج حاصل از تحلیل محتوای کیفی نیز منجر به استخراج ابعاد، اصول و تعاملات سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری شد. همچنین مشخص شد که استفاده از این رویکرد در عملیاتی شدن تاب آوری شهری و درک بهتر از پویایی های پیچیده چشم اندازهای شهری اهمیت ویژه ای دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم های اجتماعی-زیست محیطی و فناوری (ستز) ، چشم انداز ، تاب آوری شهری