ایمنی و بهداشت در صنعت فولاد

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 394

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INFM12_064

تاریخ نمایه سازی: 7 مرداد 1403

چکیده مقاله:

آهن به طور گسترده در پوسته زمین به شکل ترکیب های معدنی مختلف یافت می شود(اکسیدها، سنگ های معدنی آبدار، کربنات ها، سولفایدها، سیلیکات ها و...). انسان از زمان های پیش از تاریخ، یاد گرفته بود که چگونه این مواد معدنی را به وسیله شستن، خردکردن، و غربال نمودن و جدا کردن کلوخه هاف برای ذوب کردن آماده نموده و آهن و فولاد تهیه کند. با شروع تاریخ، صنعت آهن در بسیاری از کشورها توسعه یافت و تهیه آن از منابع محلی و ذغال حاصل از جنگل ها (به عنوان سوخت) رو به افزایش نهاد. کشف این نکته (از اوایل قرن هیجدهم) که «کک» می تواند به جای ذغال چوب بع عنوان سوخت به کار برده شود، انفقلابی را در صنعت آهن به وجود آورد و سبب شد که در صنایع دیگر نیز تحولات عظیمی رخ دهد. در این زمان کشورهایی که دارای منابع آهن و کک در مجاورت یکدیگر بودندف سود فوق آلعاده ای به دست آوردند. رشد صنعت فولاد از قرن نوزدهم شروع شد، زیرا فرآیندهای ذوب جدیدی ابداع گردید، مانند کوره «بسمر» در سال ۱۸۵۵، کوره های با که با گاز طبیعی کار می کردند و کوره های الکتریکی (۱۹۰۰). در اواسط این قرن با استفاده از اکسیژن، به خصوص طبق فرایند) این امکان را فراهم ساخت تا بتوان فولادی با کیفیت بسیار بالا و قیمتی نسبتا کمتر به مقدار زیاد تولید کرد.امروزه تولید فولاد، شاخص پیشرفت ملی بوده و اساس تولید انبوه، در سایر صنایع، مانند؛ کشتی سازی، اتومبیل سازی، ساختمان، ماشین سازی، تهیه ابزار و تولید لوازم خانگی و صنعتی می باشد. توسعه حمل ونقل به خصوص حمل ونقل دریایی، امکان تبادل مواد خام مورد نیاز(سنگ های معدنی آهن، زغال سنگ، نفت، آهن های قراضه و مواد افزودنی) را با ارزش اقتصادی فراهم آورده است. بنابراین نزدیک بودن معادن سنگ آهن به معادن زغال سنگ دیگر مزیت چندانی محسوب نمی شود و کشورهای عمده صنعتی با تاسیس کارخانه های ذوب آهن و فولادسازی در سواحل خود به راحتی نیازهای خود را از نظر مواد خام برآورده کرده و آن ها را از کشورهای صادرکننده وارد می نمایند. کشورهای صادرکننده نیز از مواد صنعتی مرغوب بهره مند می گردند.در دهه های گذشته، فرآیند احیای مستقیم توسعه یافته و کیفیت خود را به اثبات رسانده اند. سنگ های آهن با عیار بالا، به وسیله خارج کردن اکسیژن موجود در آن ها به آهن اسفنجی تبدیل می گردد و در نتیجه یک ماده آهنی جایگزین یک ماده بی مصرف می شود

نویسندگان

رضوان صفدری

استادراهنما

حسین پورمند

دانشجوی رشته کاردانی ایمنی و حفاظت فنیدانشگاه جامع علمی کاربردی گروه صنعتی انتخاب