ارزیابی میزان پذیرش فناوری در میان اعضای هیئت علمی در جریان آموزش مجازی

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان پذیرش فناوری در میان اعضای هیئت علمی دانشگاه در جریان آموزش مجازی انجامپذیرفت . این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، و از نظر روش گردآوری داده ها یک پیمایش بود. جامعه آماری پژوهش را اعضایهیئت علمی دانشگاه اراک شامل ۲۸۸ عضو، در سال تحصیلی ۱۴۰۳ _ ۱۴۰۲ تشکیل دادند، که به منظور تعیین حجم نمونه ۱۶۵نفر از آنها، با توجه به جدول مورگان، به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. با توجه به نقص برخی پرسشنامه هانهایتا داده های مربوط به ۱۵۶ شرکت کننده تجزیه و تحلیل شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پذیرش فناوری (Venkatesh & Bala, ۲۰۰۸) بود. پس از گردآوری پرسشنامه های تکمیل شده، تحلیل نتایج سطح مطلوب و بسیار مطلوب پذیرش فناوری در تمامیمقیاس هادر میان اعضای هیات علمی دانشگاه اراک آشکار ساخت. همچنین، میان زنان و مردان، سنین مختلف، و گروه هایمختلف تحصیلی، تفاوت معناداری جز در مقیاس های ارتباط شغلی و کنترل اضطراب رایانه ای بدست نیامد. با استفاده از آزمونتعقیبی توکی آشکار شد در مقیاس ارتباط شغلی میانگین های گروه کشاورزی و دامپزشکی بطور معناداری از گروه علوم انسانیبالاتر است. همچنین، در مقیاس کنترل اضطراب رایانه ای میانگین های گروه علوم پایه بطور معناداری از گروه هنر و معماریبالاتر بود. با توجه به یافته ها، تدارک زمینه ها و دوره های آموزشی با موضوع مهارتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات عمومی وتخصصی، برای اعضای هیات علمی، میتواند در بهبود وضعیت این دو مقیاس در گروه های ضعیف تر اثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، پذیرش فناوری ، اعضای هیات علمی