جایگاه فناوری ردیاب چشمی در حوزه آموزش: یک مرور نظام مند

امروزه یکی از ابزارهای پرکاربرد در پژوهشهای حوزه علوم شناختی، دستگاه ردیاب چشمی است. سیستم ردیاب چشمی برایاندازه گیری توجه بصری مورد استفاده قرار می گیرد که در پژوهش حاضر بر اساس فرضیه چشم-ذهن در آموزش مطرح شدهاست. هدف این پژوهش بازتاب آنچه تاکنون با استفاده از این سیستم در حوزه آموزش (موارد استفاده در دوره قبل از تحصیلاتعالی) صورت گرفته و بررسی موضوعات درسی مورد سنجش با کمک فناوری مذکور میباشد. این پژوهش به شیوه مرور نظام مندبر اساس مدل پریزما در مهرماه ۱۴۰۲ و با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی اسکوپوس، ساینس دایرکت، اشپیرینگر و ابسکوهاستانجام گرفت و در اسفندماه ۱۴۰۲ مورد بازبینی قرار گرفت. معیار پذیرش پژوهش ها شامل پژوهش های مرتبط با فناوری ردیابچشمی مربوط به حوزه آموزش و مقالات پژوهشی از سال ۱۴۰۲ - ۱۳۹۹ (۲۰۲۰ الی ۲۰۲۳ میلادی) بود. طبق کلید واژه هایانتخاب شده، ۱۱۸۵ مقاله از پایگاه های داده شناسایی شد. نهایتا ۱۲ مقاله انتخاب شد و داده های این مقالات و یک مقاله ازجستجوی دستی مورد استخراج، توصیف و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که حرکات فعالانه چشم در دروسی که شاملنمودار می باشند بیشتر مشخص شده و استراتژی دانش آموزان را در تفسیر اینگونه نمودارها مشخص می کند. بدین صورت،داده های سیستم ردیاب چشمی به معلمان و دانش آموزان کمک می کنند تا بهبود قابل توجهی در فرآیند آموزش و یادگیریداشته باشند. همچنین، یافته ها نشان از ضعف در کاربرد داده های حاصل از نگاه در دیگر مباحث داشته که تلاش بیشتری را دراین زمینه می طلبد. با استفاده از این داده ها معلمان از ضعف و مشکلات دانش آموزان مطلع شده و اقدامات لازم را در جهت بهبودمشکلات با توجه به تفاوت های فردی می توانند به کار گیرند. همچنین، این فناوری کمک بسیاری در زمینه آموزش های آنلاینمی نماید، اعم از چگونگی طراحی، اجرا و ارزشیابی.

کلیدواژه ها:

فناوری ردیاب چشمی ، آموزش ، فرضیه چشم_ ذهن ، مرور نظام مند