شناسایی و رتبه بندی محیط های یادگیری مناسب برای تدریس تاریخ در مدارس متوسطه

مقدمه: محیط های آموزشی تاثیر انکار ناپذیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارند. آموزش و یادگیری فقط در کلاس درس روی نمی دهد، بلکه تعامل دانش آموزان با محیط نیز منجر به یادگیری می شود. هدف این تحقیق شناسایی و اولویت بندی محیط های یادگیری در آموزش تاریخ است. مواد و روش ها: در گام نخست پس از مصاحبه با اساتید مطالعات اجتماعی و بخصوص تاریخ به منظور شناسایی موثرترین محیط های یادگیری در آموزش تاریخ و در گام دوم بر اساس شناسایی معیارها (محیط های یادگیری) و گزینه ها (متوسطه اول و دوم)، پرسشنامه مقایسه زوجی طراحی شد. سپس با مراجعه به دانشجو معلمان رشته آموزش تاریخ پردیس امیرکبیر که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل هستند، به روش نمونه گیری سیستماتیک، داده ها گردآوری گردید. یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی انجام و برای مقایسات زوجی، هریک از معیارها (محیط های یادگیری) و سپس گزینه ها (متوسطه اول و دوم) دوبه دو باهم مقایسه شدند. نتیجه گیری: نتایج نهایی بر اساس تحلیل سلسله مراتبی اهمیت هر یک از روش های تدریس موثر در آموزش تاریخ حاکی از اولویت محیط های یادگیری برای آموزش تاریخ به ترتیب بازدید تاریخی با ۵۷ درصد، کلاس هوشمند با ۲۷ درصد، برگزاری سمینار با ۱۲ درصد و محیط کلاس سنتی با ۴ درصد قرار داشته اند. ترتیب اولویت روش های تدریس در آموزش تاریخ بر اساس مقطع متوسطه اول و دوم تقریبا یکسان بوده است، به گونه ای که در متوسطه اول و دوم تدریس از طریق بازدید علمی و تاریخی بهترین محیط برای یادگیری آموزش تاریخ محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

محیط های یادگیری ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، آموزش و پرورش ، دانشجو معلمان تاریخ