مقایسه میزان هورمون کورتیزول با استرس ادراک شده و افسردگی در زنان سالمند ساکن خانه سالمندان خصوصی و ساکن منزل شخصی در شهر تهران

سالمندی روندی طبیعی است و افزایش سن در جوامع همگام با چالش های رفتاری و فیزیولوژیکی می باشد که مهم ترین آن ها سه شاخصه استرس ادراک شده، افسردگی و هورمون کورتیزول است. این پژوهش به منظور مقایسه میزان هورمون کورتیزول با استرس ادراک شده و افسردگی در زنان سالمند ساکن خانه سالمندان خصوصی و ساکن منزل شخصی در شهر تهران انجام گرفت. جامعه آماری، شامل زنان سالمند، با میانگین سنی ۶۵ الی ۷۵ سال، ساکن خانه سالمندان و منزل شخصی در سطح شهر تهران بود. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و تعیین میزان کورتیزول سرمی در آزمایشگاه بود. نتایج پژوهش نشان داد میزان هورمون کورتیزول و افسردگی در زنان سالمند ساکن آسایشگاه و منزل شخصی تفاوت معنی داری در سطح ۰۵/۰P< داشت. در میزان متغیر استرس ادراک شده، تفاوت معنی داری وجود نداشت. تفاوت میزان افسردگی ممکن است ناشی از روابط خانوادگی و حضور افراد خانواده در منزل باشد و عدم تفاوت میزان استرس ادراک شده و نسبت معکوس آن با افزایش سن احتمالا ماحصل پختگی و باورپذیری اتفاقات در دنیا می باشد. با توجه به تاثیر محیط زندگی در مسائل روانشناختی سالمندان، می باید تمهیداتی ملی جهت افزایش کیفیت زندگی سالمندی و توانمندسازی آنان از طریق حرکت های اجتماعی و دولتی اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، افسردگی ، زنان سالمند ، کورتیزول