نقش رضایت شغلی و خلاقیت در بهبود عملکرد معلمان در آموزش و پرورش

بهبود عملکردکارکنان در سازمان ها، به ویژه آموزش و پرورش در جهت دستیابی به اهداف سازمان و حصول نتایج شایسته دارای اهمیت فراوان است. به نظر می رسد یکی از عوامل موثر بر بهبود عملکرد شغلی، میزان خلاقیت کارکنان در سازمان هاست. امنیت شغلی می تواند عاملی در جهت افزایش کارایی و بهره وری و سبب ایجاد زمینه هایی جهت بروز خلاقیت و نوآوری باشد. یکی از حیطه های پژوهشی مورد توجه در سال های اخیر، نوآوری و چگونگی ارتقاء آموزش نوآورانه در جامعه بوده است. بگونه ایی که شاهدیم مراکز آموزشی با هدف افزایش توان و عملکرد جامعه، معلمان را بر آن داشته است که در جهت پاسخگویی به نیاز جامعه توان عملکردی خویش را افزایش دهند. بر این مبنا توجه خاصی به نوعی از عملکرد در تدریس، یعنی آموزش نوآورانه شده است. به نظر می رسد که یک معلم مبتکر مایل به جستجوی راهبردها و رویکردهای جدید و متنوع در شیوه های تدریس است. با این حال، برانگیختن تمایل معلمان برای پذیرش آموزش های نوآورانه به یک چالش بزرگ در امر آموزش تبدیل شده است، به ویژه هنگامی که انتظارات بالایی در انجام عملکرد های پژوهشی بر عهده آنها گذاشته می شود. محققان وجود ناامنی شغلی را عاملی درجهت فعالیت نوآورانه کارکنان در جهت دستیابی سازمان به بقا و مزیت رقابتی دانسته اند. به همین منظور این پژوهش بر آن است به بررسی نقش رضایت شغلی و خلاقیت در بهبود عملکرد معلمان در آموزش و پرورش بپردازد.

کلیدواژه ها:

معلمان ، عملکرد ، خلاقیت و نوآوری ، رضایت شغلی