بررسی جلوه های پایداری در شعر عبدالوهاب البیاتی

ادبیات پایداری نوعی ادبیات متعهد و التزامی است، که احساسات درونی انسانی مانند آزادگی، وطن دوستی، عدالت طلبی، ظلم ستیزی، ایثار، شهادت و مقاومت در برابر ظلم و ستم استعمارگر خارجی و استبداد داخلی را ترسیم می کند. زبان شعری البیاتی، همزمان هم پیچیده است و هم آسان. چون هر شعر حقیقی در جهان، هم لطیف است و هم سخت. او با نبوغی هنری، رمزها و اسطوره ها را نیز به خدمت مضامین سیاسی خود در آورد. برای شناخت زبان شعری البیاتی باید با فرهنگ و تمدن عربی، اسلامی، شرقی شعر و جهانی آشنا بود. در این مقاله شما را با انواع جلوه های پایداری و اهمیت در شعر های عبدالوهاب البیاتی و مفهوم و جایگاه آنها و وطن دوستی وی آشنا خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

شعر ، عرب ، عبدالوهاب البیاتی ، ادبیات پایداری.