اثرگذاری اضطراب و استرس در کاهش انگیزه و عدم حضور دانش آموزان در مدرسه

دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش اصلی ترین عنصر محسوب می شوند و تمامی تمهیدات و پیش بینی ها در جریان برنامه ریزی و سیاست گذاری ها در این سیستم به دانش آموزان منتهی می شود. در این جریان هرچقدر به مسائل دانش آموزان بیشتر توجه شود ساختار آتی اجتماع از استحکام بیشتری برخوردار خواهد بود. پدیده هایی چون امتناع از مدرسه اگرچه مربوط به دانش آموزان است لیکن از مسائل نظام آموزشی نیز هست. در این میان، امتناع از مدرسه از جمله مشکلات مدارس و خانواده است که خود به دلیل عوارض و پیامدهای اجتماعی و روانی و خانوادگی نیازمند بررسی است. به عبارتی، امتناع از مدرسه برای دانش آموز مسئله ای فردی، برای خانواده مسئله ای مربوط به روابط متقابل والدین و فرزند، برای مدرسه مسئله ای تربیتی و برای جامعه معضلی اجتماعی است. از سویی دیگر، همه والدین امیدوارند فرزندشان در ارتباط با سایر همکلاسی ها و دوستانش به طور نرمال و قدم به قدم رشد کند. حضور در مدرسه پایه و اساس توانایی دانش آموز در دریافت آموزش و مزایایی است که چنین آموزش هایی فراهم می کند . با این حال، این ابتدایی ترین توانایی حضور در مدرسه به طور مداوم برای بسیاری از دانش آموزان گریزان بودن را تثبیت می کند. از مهم ترین عوامل عدم حضور و کاهش انگیزه دانش آموزان برای ورود به مدرسه، اضطراب و استرس می باشد بنابراین بایسته است به حل این مشکل پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مدرسه ، دانش آموزان ، عدم حضور در مدرسه ، اضطراب و استرس