بحران بوسنی و هرزگوین از منظر رئالیسم تهاجمی جان مرشایمر

در مورد ریشه ها و علل جنگ های خون ین منطقه بالکان در دهه ۱۹۹۰ میلادی مولفه های مختلفی قابل بحث و بررسی اند. متغیرهای داخلی مانند نابرابری اقوام در یوگسلاوی که عمدتا به مثابه ریشه های ظهور ناسیونالیسم قومی و دینی طی پنجاه سال سلطه کمونیسم در یوگسلاوی سابق عمل کرده و متغیرهای خارجی نظیر تاثیرات ناشی از فروپاشی کمونیسم و تغییر ساختار نظام بین الملل به سود لیبرال دمکراسی که بر سرعت و شدت تحولات این منطقه افزود. در کانون بحران های منطقه بالکان، جنگ بوسنی و هرزگوین در خلال سال های ۱۹۹۲ - ۱۹۹۵ موجب ارائه دیدگاه ها و نظرات متخلفی شد و جان مرشایمر در میانه سال های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ در قالب پنجمقاله به واکاوی بحران بوسنی و هرزگوین از منظر رئالیسم تهاجمی پرداخت و راه کارهایی برای پایان این بحران ارائه نمود. پژوهش حاضر دیدگاه های مرشایمر را در چارچوبه نظریه رئالیسم تهاجمی را در قالب یک مطالعه موردی برای بحران بوسنی و هرزگوین مورد واکاوی قرار داده و نتیجه می گیرد که اگرچه در ظاهر جنگ در کشور بوسنی و هرزگوین با توافقنامه صلح دیتون خاتمه یافته ولی این کشور با گذشت نزدیک به سی سال از پایان جنگ همچنان با بحران سیاسی و قومی پیچیده ای مواجه است که می تواند جنگی دیگر را در این کشور شعله ور سازد.

کلیدواژه ها:

رئالیسم تهاجمی ، بوسنی و هرزگوین ، بالکان ، جان مرشایمر