بررسی اثر نحوه چیدمان فازها در فرآیند شکل دهی فلزات، بر روی فرآیند ماشین کاری، به روش اجزای محدود

فرآیند براده برداری، از مهمترین روش های تولید، بعد از فرآیندهای شکل دهی فلزات، برای رسیدن به ابعاد نهایی با دقت مورد نظر می باشد. در تحلیلهای گذشته ارتباط بین دو فرآیند شکل دهی و ماشینکاری، از منظر نحوه چیدمان فازها و اثرات آن بر روی شکل براده و خصوصا تنش های پسماند و ارتباط آن با ساختار میکروسکوپی که بر عمر قطعه کار نقش بسزایی دارد، مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا در این مقاله فرآیند براده برداری به روش اجزای محدود برای ماده شکل پذیر فولاد کربنی با ساختار دو فازی که شامل فازهای فریت و پرلیت می باشد شبیه سازی شده است. در فرمول بندی اجزای محدود از روش پرانتل-روس همراه با معیار ون میسز استفاده شده است. جداسازی براده از قطعه کار با استفاده از تکنیک رها شدن نقاط رد فاصله خاص از جلوی نوک ابزار به محض رسیدن به تنش بحرانی مدلسازی شده است. در مدلسازی اصطکاک در طول تداخل ابزار-براده از قانون کولمب استفاده شده است. بررسی نتایج می تواند به مهندسین شکل دهی کمک شایانی رد طراحی نحوه چیدمان فازها برای کمک به بی عیبی قطعه، بعد از ماشینکاری نماید.

کلیدواژه ها:

فرآیند ماشینکاری ، فولاد دوفازی ، الاستیک ، پلاستیک ، اصطکاک چسبنده و لغزنده ، روش اجزای محدود