نقش خانواده در آموزش فراگیر کودکان با نیازهای ویژه

امروزه آموزش فراگیر، به عنوان یک جنبش جهانی، به بخشی از سیاست های برنامه ای بسیاری از کشورها تبدیل شده است. براساس بیانیه دفتر بین المللی آموزش یونسکو، آموزش فراگیر نه تنها یک امتیاز نیست، بلکه حق مسلم هر کودک است. این در حالی است که دانش آموزان با نیازهای ویژه، یکی از بزرگترین گروه های به حاشیه رانده شده و محروم از دسترسی به آموزش و مشارکت در تجارب آموزشی هستند. از آن جایی که والدین نقش مهمی در آموزش و حمایت از دانش آموزان با نیازهای ویژه آموزشی ایفا می کنند، بررسی رویکرد آموزش فراگیر در نظام آموزشی، بدون توجه به نقش خانواده ممکن نیست. والدین کودکان با نیازهای آموزشی ویژه لازم است در تدوین برنامه های مربوط به فرزندان خود و درنتیجه تعیین خدماتی که به آن ها ارائه می شود دخالت داده شوند. تماس منظم و ارتباط خوب بین کارکنان مدرسه و والدین از ارکان مهم آموزش فراگیر محسوب می شود و می تواند به پیشرفت آموزشی دانش آموزان کمک کند. مشارکت خانواده در آموزش این کودکان، تنها مزیتی برای کودکان محسوب نمی شود، بلکه می تواند امتیازاتی برای همه ی طرفین داشته باشد. پژوهش حاضر با کاربست رویکردی توصیفی-تحلیلی درصدد بررسی و مطالعه ی نقش خانواده در آموزش فراگیر و عوامل دخیل در آن می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش فراگیر ، کودکان با نیازهای ویژه ، خانواده