انسان شناسی، قواعد اولیه و نظریه دولت؛ با تاکید بر اندیشه های تامس هابز

توماس هابز یکی از مهم ترین فیلسوفان سیاسی در تاریخ غرب است. او با ارائه نظریه ای درباره ی ماهیت انسان و ضرورت دولت، تاثیر عمیقی بر اندیشه ی سیاسی گذاشت. هابز معتقد بود که انسان موجودی خودخواه و جنگجو است. او در وضع طبیعی، یعنی زمانی که هیچ حکومتی وجود ندارد، تنها به دنبال تامین منافع خود است و در این راه از خشونت و تجاوز ابایی ندارد. این وضعیت که هابز آن را «جنگ همه علیه همه» می نامد، منجر به ناامنی و رنج می شود. هابز برای رهایی از این وضعیت، از نظریه ی قرارداد اجتماعی دفاع می کند. بر اساس این نظریه، انسان ها در وضع طبیعی به توافق می رسند که از قدرت خود برای ایجاد یک حکومت مرکزی استفاده کنند. این حکومت وظیفه ی حفظ امنیت و نظم را بر عهده دارد و از حقوق افراد دفاع می کند. تنها شکل حکومتی که می تواند از وضع طبیعی و جنگ همه علیه همه جلوگیری کند، حکومتی است که دارای قدرت مطلق باشد. این حکومت باید قدرت کافی برای حفظ امنیت و نظم را داشته باشد و از حقوق افراد دفاع کند. هابز معتقد است که آریستوکراسی و دموکراسی نمی توانند از وضع طبیعی جلوگیری کنند. در آریستوکراسی، قدرت در دست گروهی از افراد است که ممکن است خودخواه و جنگجو باشند. در دموکراسی، قدرت در دست مردم است که ممکن است نادان و بی تجربه باشند و تنها در مونارشی است که کارآمدی و وحدت، ثبات و استمرار، راهنمایی و محافظت، پرهیز از فرقه گرایی و اقتدار تزلزل ناپذیر به دست می آید.

کلیدواژه ها:

هابز ، انسان شناسی ، دولت ، قواعد اولیه