تخلفات انضباطی زندانیان و پاسخهای ناظر بر آن

سلب آزادی از مجازاتهای مورد پذیرش کشورهای گوناگون بوده و در ایران افراد به دلایل مختلف، مکلف به حضور در موسسه کیفری میباشند. زندان برای زندانیان، به منزله جامعه بوده که به جهت رعایت حقوق زندانیان، نظم موسسه، بهتر طی شدن محکومیت یا بازداشت، زندگی مسالمت آمیز، جامعه پذیری و بازپروری محکومان، آیین نامه زندان برخی از کجرویها را تخلف انگاری نموده و همانگونه که اشخاص، خارج از زندان موظف به رعایت قوانین هستند، زندانیان در زندان موظف به رعایت مقررات زندان می باشند و با ارتکاب تخلفات انضباطی، تنبیهات مندرج در آییننامه زندان، نسبت به آنها اعمال میگردد. تحلیل تخلفات، ضمانت اجراهایی که نسبت به آنها پیشبینی شده و رسیدگی به تخلف در شورای انضباطی زندان، از مهمترین چالشهای این پژوهش است. تحلیل موارد تخلفات، کارآمدی آنها، پاسخهای ناظر بر آن، همچنین تناسب تخلفات و تنبیهها از اهدافی است که پژوهش بر مبنای آن صورت گرفته و با توجه به جدید بودن آییننامه زندان که در سال ۱۴۰۰ به تصویب رسیده است و به دلیل عدم بررسی این تخلفات در گذشته، پژوهش پیرامون این موضوع ضروری است. که روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که تنبیههایی که آیین نامه زندان در قبال متخلفین بیان نموده است، از لحاظ کمی و کیفی نسبت به گذشته کاهش داشته و این تنبیهها نسبت به برخی از زندانیان قابلیت اعمال ندارد مانند انتقال از زندان باز و نیمه باز به زندان بسته و یا محرومیت از مرخصی که قابلیت اعمال نسبت به همه زندانیان را نداشته و نمیتواند بازدارندگی لازم برای تنبیه، ایجاد نظم و پیشگیری از تکرار تخلف را داشته باشد. بنابر این، پیشبینی تنبیههایی که جامع و قابل اعمال نسبت به همه زندانیان باشد، حائز اهمیت بوده و تنبیهی مانند جزای نقدی که قابل اعمال نسبت به همه زندانیان است، میتواند در این زمینه موثر باشد.

کلیدواژه ها:

زندان ، تخلفات انضباطی ، محکوم ، تنبیه