ارتباط سطح سرمی اپلین و آنژیوتانسین II با حمله تاکیکاردی فوق بطنی

مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی سطح سرمی اپلین و آنژیوتانسین II در بیماران مبتلا به تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای (Paroxysmal supraventricular tachycardia یا PSVT) بود. شیوه مطالعه: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال ۱۳۹۵ به صورت مقطعی در شهر کرمان انجام گردید. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت و با استفاده از فرمول حجم نمونه، ۷۶ نفر (۳۸ بیمار و ۳۸ فرد سالم به عنوان گروه شاهد) انتخاب شدند. داده های به دست آمده در چک لیست ثبت گردید و سپس در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سطح سرمی اپلین در گروه بیماران کمتر بود، اما تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (۰.۳۰۲ = P). میانگین سطح سرمی آنژیوتانسین II نیز در گروه بیماران کاهش یافت و این تفاوت معنی دار بود (۰.۰۰۳ = P). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر مشخص گردید که میانگین سطح سرمی اپلین در گروه بیماران کمتر بود، اما تفاوت بین گروه های بیمار و شاهد معنی دار نبود. در این زمینه، انجام تحقیقات بیشتر با نمونه های دیگر و حجم نمونه گسترده تر به منظور دست یافتن به تفاوت معنی دار، پیشنهاد می گردد. همچنین، میانگین سطح سرمی آنژیوتانسین II به طور معنی داری در گروه بیماران کاهش یافت که این موضوع می تواند ناشی از مصرف کلسیم بلوکر در گروه بیماران باشد و انجام مطالعات جداگانه در این خصوص پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

اپلین ، آنژیوتانسین II ، تاکی کاردی فوق بطنی حمله ای