رابطه مهارت های اجتماعی، سبک های ابراز هیجان و بدریخت انگاری با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان رودبار

مقدمه:میزان پیشرفت و افت تحصیلی، یکی از ملاک های کارایی نظام آموزشی می باشد. کشف و بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر عملکرد تحصیلی، به شناخت بهتر و پیش بینی متغیرهای موثر در مدرسه می انجامد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین مهارت های اجتماعی، سبک های ابراز هیجان و بدریخت انگاری با عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان بود. شیوه مطالعه: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان رودبار در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود. تعداد این دانش آموزان ۴۰۰ نفر در دو مدرسه بود که با استفاده از جدول Krejcie و Morgan، ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ابرازگری هیجانی King و Emmons(EEQ یا Emotional Expressiveness Questionnaire) ، پرسش نامه مهارت های اجتماعی نوجوانان  Inderbitzen و Foster ((TISS یا Teenage Inventory of Social Skills و پرسش نامه ترس از تصویر بدن Littleton و همکاران (Body Image Concern Inventory یا BICI) جمع آوری گردید. جهت ارزشیابی عملکرد دانش آموزان، از میانگین معدل دو ترم پیاپی آنان استفاده شد و معدل نمرات دو انحراف معیار پایین تر از ترم قبل به عنوان معیار افت تحصیلی قلمداد گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره و همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:یافته های آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که شاخص مهارت های اجتماعی توانست عملکرد تحصیلی را پیش بینی کند (۰.۰۱۰ > P). بر اساس نتایج همبستگی Pearson، ارتباط معنی داری بین مهارت اجتماعی و سبک های ابراز هیجان با عملکرد تحصیلی (۰.۰۱۰ > P) وجود داشت. همچنین، رابطه معنی داری بین بدریخت انگاری و عملکرد تحصیلی مشاهده شد (۰.۰۱۰ > P). نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه معنی دار بین متغیرهای مهارت اجتماعی، سبک های ابراز هیجان و بدریخت انگاری با عملکرد تحصیلی، می توان جهت ارتقای عملکرد تحصیلی در دانش آموزان از متغیرهای روان شناختی نیز در کنار سایر تکنیک های آموزشی در مدارس و مراکز آموزشی بهره جست.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، هیجان ، اختلالات بدریخت انگاری ، عملکرد تحصیلی