موارد منع و اسقاط حضانت فرزند از منظر فقه امامیه و حقوق موضوعه

اعطای حضانت فرزند به والدین براساس مصلحت کودک است و با توجه به قاعده لاضرر و لاضرار، مصلحت اقتضا می کند که در برخی موارد این حق از آنان سلب شود. پژوهش حاضر با استفاده از داده های کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحیلی به این سوال پاسخ داده است که موارد منع و اسقاط حضانت فرزند از منظر فقه امامیه و حقوق موضوعه چیست؟ یافته های پژوهش نشان داد که در موارد جنون، ازدواج مجدد مادر، ناتوانی در نگهداری از طفل، کفر، اعتیاد، اشتهار به فسق، سوءاستفاده از کودک، خشونت نسبت به طفل و ابتلا به بیماری های خطرناک مصلحت کودک منجر به سقوط حق حضانت والدین می گردد.

کلیدواژه ها:

حضانت ، موانع حضانت ، مسقطات حضانت ، فقه امامیه ، حقوق موضوعه