گذار جهانی شدن به ملی گرایی؛ ایالات متحده آمریکا و چین در نظم جهانی پساکووید-۱۹

در حالی که جهانی شدن و ابعاد مختلف آن، سیستم «وستفالیا» و حاکمیت های سنتی ناشی از آن را به مبارزه فراخوانده است؛ همه گیری کووید-۱۹ بحث ها را جریان غالب و عمده پارادیم نظری روابط بین الملل در مورد تغییر اساسی نظم اقتصادی جهان دستخوش تشدید کرده است. دیدگاه لیبرالیسم ادامه جهانی شدن اقتصادی را پس از همه گیری پیش بینی می کنند، جریان غالب واقع گرایی با توجه به پیامدهای منفی ساختاری این همه گیر بر اقتصاد جهانی، به جای جهانی شدن انتظار ملی گرایی را دارند. از این رو، این پژوهش درصدد پاسخگویی به سوال مبنی بر اینکه کووید-۱۹ چه تاثیری می تواند بر فرآیند نظم اقتصادی جهانی در حال شدن داشته باشد؟ روش این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی است و از تحلیل آمار ها، مطالعات کتابخانه ای و اسنادی برای پاسخ به پرسش اصلی استفاده شده است. فرضیه پژوهش این است جهانی شدن اقتصادی از زمان بحران مالی ۲۰۰۸ در حال گذار بوده است و یکی از عوامل مهم اما نه انحصاری برای توضیح این تغییر، روابط اقتصادی در حال تحول ایالات متحده و چین است که از همزیستی به سمت رقابتی فزاینده کشانده شده است. بازسازی اقتصادی در ایالات متحده و چین پس از عبور از بحران سال ۲۰۰۸ و شتاب گرفتن از زمان شروع جنگ تجاری و کووید-۱۹ آغاز شده است. یافته های پژوهش نشان از آن است که جهان پساکرونا، جهانی با تشدید رقابت های ملی گرایانه بر سر احیای توان اقتصادی و نفوذ سیاسی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، ملی گرایی ، روابط آمریکا و چین ، نظم اقتصادی جهانی ، کووید-۱۹