جایگاه زیست پذیری شهری در برنامه ریزی شهری (مورد مطالعه: شهر های خرم آباد، الشتر،کوهدشت در استان لرستان)

زمینه و هدف: مقاله حاضر با هدف بررسی برنامه ریزی شهری و ارتباط آن با زیست پذیری شهری سه شهر خرم آباد، الشتر، کوهدشت واقع در استان لرستان ارائه شده است. رویکرد اکتشافی تحقیق، به سوال تحقیق اکتفا کرده و به دنبال پاسخگویی به این سوال اصلی است که آیا شهر خرم آباد نسبت به شهرهای کوهدشت و الشتر در آینده به اهداف توسعه پایدار دست پیدا می کند؟ روش بررسی: روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی – تحلیلی واکتشافی است و تکنیک گردآوری آمار و اطلاعات، با استفاده از روش های کتابخانه ایی ، استفاده از جداول آماری نتایج سرشماری ها ی نفوس و مسکن و طرح جامع شهری و مطالعات میدانی انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل سلسله مراتبیAHP) )، مدل TOPSIS) ) و سیستم اطلاعات جغرافیای (Arc GIS) و آزمون آماری t انجام شده است. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش و یا همان یافته های تحقیق شامل دو بخش است: بخش اول، مربوط به مطالعه تطبیقی سطح زیست پذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری که مورد مطالعه، شهرهای خرم آباد، کوهدشت و الشتر استان لرستان، از منظر کارشناسان است. بخش دوم، زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی سه شهر را از منظر شهروندان بررسی می کند. به عنوان نتیجه پژوهش می توان گفت زیست پذیری اقتصادی، اجتماعی و محیطی، سه شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر با میانگین جامعه، تفاوت معنی داری دارد. همچنین مقدار میانگین نمونه های مورد مطالعه از مقدار استاندارد بیشتر است. به ترتیب مقدار ارزشی یا مقدار استاندارد برای شهر های خرم آباد ۴۵۶/۰، کوهدشت ۶۳۸/۰و الشتر ۱۸۱/۰، با مقدار میانگین تفاوت دارد. بحث و نتیجه گیری: بنابراین سطح زیست پذیری شهر خرم آباد، کوهدشت و الشتر برای دسترسی به اهداف توسعه پایدار در آینده بر اساس روش ارزیابی متوازن ( B S C) در سطح بالایی استقرار یافته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، زیست پذیری شهری ، استان لرستان ، خرم آباد ، کوهدشت ، الشتر.