تاثیر قرار گرفتن در معرض PM۲/۵ برتغییرات هورمونی، شکنندگیDNA اسپرم و متیلاسیون ژن Aquaporin۹ در بافت بیضه نژاد ویستار

آلودگی هوا یکی از مهمترین معضلات زیست محیطی است که تاثیر آن بر قدرت باروری مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر به بررسی اثر مواجهه با PM۲/۵ و آلودگی های گازی، تغییر هورمون های جنسی، شکست DNA اسپرم و همچنین سنجش MS-HRM برای ژن Aquaporin۹در بافت بیضه پرداخته شد. پس از نمونه گیری و ارزیابی غلظتPM۲/۵ ، از۲۴ سر رت نر استفاده گردید. حیوانات به طور تصادفی در سه گروه دریافت کنندهء PM۲/۵ به همراه آلاینده های گازی، دریافت کنندهء آلاینده های گازی و کنترل دریافت کنندهء هوای تمیز با شرایط استاندارد تقسیم بندی شدند. بعد ازشش ماه جهت بررسی تغییرات، هورمون محرک فولیکول FSH ، تستوسترون و همچنین شکست DNA در اسپرم حیوانات ارزیابی شدند و همچنین سنجش MS-HRM برای این ژن انجام شد. نتایج نشان داد که گروه مواجهه یک نسبت به گروه کنترل، افزایش FSH و کاهش معنی داری در مقدار تستوسترون سرمی را نشان دادند. همچنین گروه های تیمار شده با مواجهه دو کاهش معناداری در تستوسترون سرمی نسبت به گروه کنترل نشان دادند. از لحاظ شکست DNA اسپرم در گروه های تیمار مواجهه یک و مواجهه دو افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان دادند. در بررسی متیلاسیون تنها گروه مواجهه یک تغییرات آماری معنی داری در مقایسه با گروه کنترل در مدت ۶ ماه نشان داد. بنابراین قرار گرفتن در معرض PM۲/۵ و آلاینده های گازی منجر به تداخل درترشح هورمون های جنسی و اثر مخرب بر شکنندگی DNA اسپرم و در نتیجه اختلال در عملکرد تولید مثل مردان می شود که این امر در القای نازایی در جنس نر حائز اهمیت می باشد. این یافته ها ممکن است در شناسایی اهداف درمانی برای کاهش اختلالات ناباروری انسان ناشی از قرار گرفتن در معرض PM۲/۵ کمک کند.

کلیدواژه ها:

PM۲/۵ ، بیضه ، شکست DNA ، Aquaporin۹