تاثیر تغذیه با سطوح مختلف Spirulina platensis بر شاخص های رشد و ترکیبات لاشه صدف دوکفه ای آب شیرین (Anodonta cygnea)

مطالعه حاضر، به منظور بررسی اثر سطوح مختلف جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر عملکرد رشد و ترکیبات لاشه صدف آنودونت (Anodonta cygnea) انجام پذیرفت. این صدف از منطقه سلکه تالاب انزلی صید و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. پس از سازگاری، ۷۲ عدد صدف (۶ عدد به ازای هر تکرار) با میانگین وزنی ۲۶/۳±۸۰/۵۵ گرم بین ۱۲ عدد مخزن پلاستیکی سه لیتری آبگیری شده با آب چاه توزیع شد. صدف­ها طی ۱۶ هفته با چهار جیره غذایی مختلف شامل C: شاهد (آب سبز تولید شده با آب چاه )، T۱: ۷۰ درصد آب سبز + ۳۰ درصد محلول پودر جلبک اسپیرولینا، T۲: ۴۰ درصد آب سبز + ۶۰ درصد محلول پودر جلبک اسپیرولینا و T۳: ۱۰۰ میلی لیتر محلول پودر جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند. طی دوره تغذیه، دمای آب معادل ۴۵/۰±۵۱/۱۷ درجه سانتی گراد ثبت شد. پس از سپری شدن ۸ و ۱۶ هفته، سه عدد از صدف­های هر مخزن (تکرار) برای بررسی ترکیبات لاشه شامل پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر جمع آوری شد. بر اساس نتایج، اختلاف معنی داری در شاخص های رشد مشاهده نشد (۰۵/۰پروتئین در ابتدای آزمایش به طور معنی داری پایین تر از تیمار T۲ و T۳ بود (۰۵/۰>P). بین مقادیر چربی و خاکستر در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰رطوبت نیز در تیمار شاهد به طور معنی داری پایین تر از تیمارهای دیگر بود (۰۵/۰>P). همچنین، پس از اتمام دوره (۱۶ هفته) تغذیه، مقادیر پروتئین، چربی، ماده خشک و خاکستر، به طور معنی داری بالاتر از زمان آغاز آزمایش بود (۰۵/۰>P). در مجموع، با توجه به نتایج به دست آمده، به دلیل اثرگذاری بر افزایش میزان پروتئین لاشه، مصرف جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی صدف آنودونت توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

پروتئین ، چربی ، زیست سنجی ، رطوبت ، ریزجلبک