تاثیر محلول پاشی اکسید روی نانو و غیر نانو بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد علوفه سورگوم در شرایط تنش کم آبیاری

به منظور مطالعه اثر فرم اکسید نانو و غیر نانو روی بر برخی از صفات فیزیولوژیک و عملکرد علوفه ارقام سورگوم در شرایط کم آبیاری، آزمایشی در سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از دور آبیاری در دو سطح ۱۰ و ۲۰ روز که در پلات‎های اصلی و ترکیبی از فاکتورهای رقم سورگوم در سه سطح  ارسک، اسپیدفید و پگاه و محلول پاشی روی در سه سطح عدم کاربرد، کاربرد اکسید روی به دو شکل نانو و غیر نانو ذرات در پلات های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش دور آبیاری از ۱۰ به ۲۰ روز صفات مختلف فیزیولوژیک، کیفی و کمی سورگوم بطور معنی‎داری کاهش یافت. کاربرد اکسیدروی به فرم نانو و غیرنانو سبب افزایش معنی دار رنگدانه های فتوسنتزی، پرولین، عملکرد علوفه تر و خشک در شرایط تنش کم‎آبیاری گردید. کاربرد فرم معمولی و نانو اکسیدروی در شرایط تنش کم‎آبیاری بترتیب سبب افزایش ۳۲/۴۹ و ۳۷/۵۸ درصدی عملکرد علوفه تر نسبت به شاهد گردید. در بین ارقام مورد بررسی رقم محلی ارسک بیشترین و پگاه کمترین مقادیر رنگدانه های فتوسنتزی و عملکرد علوفه را به خود اختصاص دادند. براساس نتایج این پژوهش، استفاده از روی به فرم نانو و یا معمولی در برنامه تغذیه ای سورگوم، از طریق تعدیل اثرات زیان‎بار تنش کم‎آبی سبب بهبود رشد و عملکرد کمی و کیفی سورگوم می شود.

کلیدواژه ها:

تغذیه گیاه ، تنش خشکی ، پرولین ، نانو کودها