شیوع کمپیلوباکترهای جدا شده ازحیوانات بومی بر اساس وجود برخی ژن های تهاجمی

این مطالعه با هدف ارزیابی میزان شیوع جدایه‎های کمپیلوباکتر بر اساس وجود برخی ژن های تهاجمی انجام گرفت. در این مطالعه تجربی در شهرستان بهبهان ۳۹۲ نمونه بعد از کشت، با استفاده از رنگ آمیزی گرم از نظر آلودگی بررسی شد. سپس شناسایی ملکولی جدایه‎های کمپیلوباکتر با انجام PCR و با استفاده از پرایمرهای مناسب برای ژن های تهاجمی cdtA,B,C، cadF، pldA، ciaB و ۱۶S rRNA انجام شد.  بر اساس نتایج رنگ آمیزی گرم ۵۰ نمونه آلوده به جنس کمپیلوباکتر بودند. که از این میان تعداد نمونه‎های مرغ ۳۷ (۷۴%) مورد، گاو ۸ (۱۶%) مورد، گوسفند و بز ۲ (۴%) مورد و آب ۳ (۶%) مورد آلوده به کمپیلوباکتر بوده‎اند. آنالیز توالی ژن ۱۶S rRNA نشان داد، که ۷۲% آلودگی مربوط به کمپیلوباکتر ژژونی و ۲۸% مربوط به کمپیلوباکتر کلی می‎باشد. در کل شیوع کمپیلوباکتر ژژونی در نمونه‎های جدا شده به طور معنی‎داری بیشتر از کمپیلوباکتر کلی بود (۰۱۲/۰= p). در جدایه کمپیلوباکتر ژژونی بیشترین شیوع مربوط به ژن تولید سمCdtC  (۲/۷۶ %) و در جدایه کمپیلوباکتر کلی مربوط به ژن تولید سم CdtB (۲/۳۰ %) بوده است. به طور کلی اگر چه مرغ‎ها به عنوان منابع اصلی گونه‎های کمپیلوباکتر مطرح هستند، اما لازم است که اهمیت دیگر منابع آلودگی به ویژه گاو و گوسفند برای ارزیابی نقش آن‎ها در عفونت‎های انسانی، نیز بررسی شود. بنابراین برای مصرف انسان حتما باید احتیاط‎های لازم به عمل آید و رعایت نکات بهداشتی در محل نگهداری، در طول خط کشتار و در فروشگاه‎ها صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

حیوانات اهلی ، ژن های تهاجم ، ژن های سیستم‎های ترشحی ، کمپیلوباکتر