بررسی میدانی بهبود سلامت جسمی و روحی در پرتو عمل به آموزه های طبی امام رضا علیه السلام (مطالعه موردی: روستاهای منتخب استان زنجان)

تبیین موضوع سلامت جسم و روح بر اساس متون اسلامی امری ضروری می باشد. این مطالعه دستیابی به سلامت جسم و روح خانوارهای ساکن در روستا را بر اساس عمل به آموزه های طبی امام رضا علیه السلام در بازه زمانی شش ماهه آخر سال ۱۴۰۱ و شش ماهه اول سال ۱۴۰۲ و با تقسیم روستاییان به دو گروه کنترل و آزمون مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق پیمایشی و استفاده از آزمون های آماری است که بخش عمده ای از آن بر اساس داده های میدانی و تکمیل پرسشنامه از جامعه آماری در بازه زمانی مذکور در روستاهای بالای ۱۰۰۰نفر جمعیت استان زنجان می باشد که با فرمول نمونه گیری کوکران از  ۳۷۵سرپرست خانوار نمونه منطقه جمع آوری شده است و با استفاده از شاخص های سلامت جسم و روان بدست آمده طبق نظر متخصصان و استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس، آزمون مقایسه  Tنمونه های زوجی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شده است. میانگین سطح سلامت روستاییان با عمل به آموزه های طبی امام رضا علیه السلام در شش ماهه آخر سال ۱۴۰۱ و بعد از بررسی مجدد در شش ماهه اول ۱۴۰۲ در دو گروه کنترل و آزمون نشانگر آن است که بین عمل به آموزه های طبی و سلامت جسم و روح همبستگی معنی دار و مثبتی وجود دارد. تاثیر بالای آموزه های طبی امام رضا علیه السلام در سلامت جسمی و روحی خانوارهای روستایی آشکار می باشد. استفاده از مطالعات پیمایشی و روش تحقیق کمی در تاثیر استفاده عملی از آموزه های طبی امام رضا علیه السلام برای نخستین بار انجام شده است.

کلیدواژه ها:

امام رضا علیه السلام ، آموزه های طبی ، سلامت جسم و روح ، خانوارهای روستایی ، شاخص های سلامت