خلاقیت و نوآوری در سازمان یادگیرنده

امروزه مفهوم جدیدی که با پیچیده شدن سازمان ها توجه زیادی را به خود جلب کرده است مفهوم سازمان یادگیرنده است. سازمان هایی که در آن افراد در مقابل تغییرات بر خلاف سازمان های سنتی مقاومت نشان نمی دهند بلکه همواره سعی دارند در حال تغییر و تحول باشند و محیط را با خود سازگار و همراه کنند. سازمان هایی که یکی از موارد مهم آن یادگیری است. آن گونه یادگیری که در آن، رفتار و نگرش های افراد تغییر می یابد و افراد شکل جدید اندیشیدن را می آموزند و یاد می گیرند که چگونه با هم یاد بگیرند چگونه ایده ها و نظرات و تصورات ذهنی را به هم نزدیک کنند. مهم ترین چیزی که موجب شده است تا مدیران به انجام یادگیری سازمانی متمایل شوند این است که سازمان هایی که از آن برخوردار نیستند شاید به حیاط خود ادامه دهند؛ اما نمی توانند از تمام المان های خود استفاده کنند. در واقع سازمانی در آینده موفق است که بتواند از تمام امکانات و سطوح کارمندان خود به منظور پیشرفت استفاده کند.همانطور که یادگیری سازمانی از اهمیت بالقوه ای برخوردار است؛ سازمان یادگیرنده نیز بسیار مهم و سازنده است. مدیرانی که بتوانند سازمان یادگیرنده ایجاد کنند؛ لایق تشویق و بزرگداشت هستند. نوآوری و تفکر خلاق نیز از مهم ترین بخش های فرهنگی سازمان های یادگیرنده است. افرادی که در سازمان های یادگیرنده مشغول به کار هستند؛ به ترک دیوار هم به عنوان اطلاعات نگاه می کنند! ارتباط میان کار و علم آنان کم است به شکلی که می توانند به سرعت هر آنچه در سازمان آموخته اند را به کار ببندند.

کلیدواژه ها:

نوآوری و تفکر خلاق ، سازمان یادگیرنده ، یادگیری سازمانی ، نظرات و تصورات ذهنی