بررسی انگاره های نوگرایی شهری و نمودهای آن در شهر مشهد در دوره پهلوی اول

شهرها بستر شکل گیری تفکرات حاکم بر جامعه و یکی از قالب های فیزیکی شکل گیری و توسعه روابط بین افراد جامعه می باشد. تغییراتی که در طی زمان در شهر رخ می دهد بازتابی از نوع زندگی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه در آن برهه خاص است.در این میان، گاهی تغییرات شهری وسیع و گسترده می شود. دوران رضا شاه در ایران که مصادف با دهه اول و دوم قرن حاضر بوده، نقطه عطفی در تاریخ شهرنشینی ایران می باشد. مفاهیمی که از تفکر نوگرایی در غرب نشات گرفته است در این زمان وارد جامعه می گردد.وی با توجه به نگاه خاص خود بافت های قدیم شهر ها را مورد مداخله قرار می دهد و سازمان و ساختار شهری را تغییر داده و به دنبال ایجاد مرکزی جدید برای شهرها می باشد.در این پژوهش پس از بررسی ماهیت مدرنیسم و انگاره های آن در شهرهای اروپایی به بررسی تغییرات شهری در شهر مقدس مشهد می پردازیم و تغییرات رخ داده شده در این باره را بر اساس مفاهیم بیان شده تبیین خواهیم نمود.